Mali bevalt bij ons!

week 5 & 6

Hallo allemaal!

Het weekend van 17 en 18 maart hebben we doorgebracht in Teriya Bugu. Voor het eerst sinds lange tijd werden we nog eens met de auto vervoerd. Het was een lange rit doorheen de brousse en het leek alsof we in een kermisattractie zaten, door de vele hobbels en gaten in de weg werden we voortdurend van links naar rechts geslingerd. Aangezien we de enige gasten waren hadden we het zwembad voor ons alleen. Dit deed wel deugd want de echte warmte is reeds begonnen.

Teriya Bugu is gelegen aan de Bani en hierdoor konden we ’s avonds genieten van een mooie zonsondergang. Ook de mooie natuur bracht ons tot rust. Na een weekend heerlijk relaxen waren we klaar voor een nieuwe werkweek in Koutienso. Zoals elke week houden we ons overdag bezig met babybadjes, prenatale consultaties, gewone consultaties, bevallingen, vaccinaties, ... Vrijdag sloeg jammer genoeg het noodlot toe:

  • 's Nachts werden we wakker gemaakt voor een kraamvrouw die er slecht aan toe was: ze had al de hele tijd een hoge bloeddruk (23/10 cmHg) en op een bepaald moment reageerde ze niet meer. Waar wij bang voor waren gebeurde: ze begon te stuipen (tot 2 maal toe). De ambulance uit Bla werd gebeld en een half uur later werd mevrouw opgehaald. Wij bleven verslagen achter. Gelukkig hoorde we de dag erna dat mevrouw het goed deed en dat ze zelfs al borstvoeding had gegeven.
  • Na een lange en beladen nacht werden we geroepen voor een volgende bevalling. Jammer genoeg ging het om een zwangerschapsduur van slechts 24 weken. We wisten onmiddellijk wat we konden verwachten. In België bedraagt de grens voor reanimatie 24 weken en dan hebben ze nog een hele weg te gaan. Door het tekort aan middelen hebben deze kindjes hier geen kansen. We maakten ons dus klaar voor onze 1ste Malinese doodgeboorte. Toen de baby geboren was, hebben we het met alle respect behandeld. Het was een jongetje, met alles erop en eraan, 10 vingertjes en 10 teentjes. Het woog 1220 gram en zijn lengte bedroeg 37 cm. Hier werden we toch wel even stil van.
  • Veel tijd om te bekomen hadden we niet, onze hulp werd gevraagd bij een zwaar ondervoed kindje. Het was 11 dagen oud en maar liefst 660 gram afgevallen. Sinds vrijdag (23/03) is zij ook een beetje ons kindje. We staan elke 3 uur klaar om haar eten te geven en ons harde werken loont: ze komt elke dag een beetje bij. We hebben haar zelfs een koosnaampje gegeven: ‘Boeleke'!
  • Het volgende slechte nieuws van de dag: ‘Staatsgreep in Mali!'
  • Het leger heeft de macht overgenomen omdat ze meer middelen willen in hun strijd in het noorden. Gelukkig merken wij hier in Koutienso er niks van. Hopelijk waait dit snel over.

Na een lange vermoeiende dag kropen we met gemengde gevoelens ons bed in. De gebeurtenissen van de voorbije 24 uur staan voor altijd in ons geheugen gegrift.

Om de week toch met een positieve noot af te sluiten: ‘We hebben allemaal onze 40ste bevalling gedaan, joepie!’

Omwille van de onrust in Mali blijven we dit weekend in het klooster. We vullen onze dagen met uitgebreid ontbijten, de was doen, code 37 kijken, een beetje voor school werken, kindjes wassen bij Josephine, thee drinken bij de plaatselijke bevolking, … Alleen een frisse duik ontbrak, de warmte begint echt wel door te wegen.

Op maandag (26/3) was het de 65ste verjaardag van zuster Suzy, nu hebben we ook eens meegemaakt hoe ze dat hier vieren. We werden getrakteerd op frietjes, pudding en zelfgemaakte cake. Dat smaakt!

Aangezien Kathelijne vrijdagmorgen(30/03) richting Bamako vertrokken is, hebben we besloten om haar laatste avond in het klooster toch aangenaam te maken. Donderdag namiddag maakten we zelf beignets en pudding. Dit aten we met veel smaak op. We dronken ook voor het eerst sinds een paar weken terug cola!

De rest van de week was vrij rustig, de bevallingen laten een beetje zich wachten. Misschien stilte voor de storm? We hopen alvast nog veel ervaringen op te kunnen doen.

We hebben ook al een deel van ons sponsergeld goed kunnen spenderen. Zuster Suzy heeft 20 x 12 dozen melkpoeder gekocht. Dit wordt gebruikt voor weeskindjes te voeden. We hebben aan haar voorgesteld dit te betalen. Dit alles heeft 650 000CFA gekost (650CFA = 1euro, rekensommetje is snel gemaakt)!

Onze zaterdag zullen we spenderen in San. Zuster Suzy neemt ons mee met de auto. Dan kunnen we toch even uitblazen. Het is nodig! :-)

Veel heel warme groetjes uit Mali!

Ilse, Ruth en Sara!

Reacties

Reacties

Marie-Jeanne Peeters

Deze vroedvrouwen doen een ervaring op die ze nooit of te nimmer vergeten. Zij zijn degenen die ons straks kunnen vertellen hoe goed dat we het hier hebben op vlak van gezondheidszorg. 3 moedige meisjes, proficiat!

Mama en papa van Ruth, An en Bart

Fijn om te zien dat 'er weer leven in jullie Maliblog komt'! Geniet van deze dag in San en laad de batterijen (letterlijk en figuurlijk) maar even op. Wij supporteren voor jullie allemaal!

ouders van Sara

Leuk dat jullie de blog weer hebben kunnen aanvullen.
Jullie doorzettingsvermogen is bewonderenswaardig! Geniet van deze ontspannende dag!
Heel veel groetjes uit België.

bommie van sara

hallo ben blij wat te horen en te lezen dat het goed bij jullie is jullie hebben een groot doorzettingsvermogen ik bewonder jullie doe zo voort

Jill Smets

40 bevallingen in uw logboek als vroedvrouw. Proficiat. Het is hemelserg wat mama's en baby's kunnen meemaken in Afrika : maar jullie maken het verschil voor vele vrouwen daar en zullen nooit vergeten worden door hen.

Brigitte en Dirk

Wat leuk om weer eens iets van jullie te horen. Wat verrichten jullie ginds goed werk zeg. De mama's en de kindjes zullen jullie missen wanneer jullie weer naar Belgie gaan. Hopelijk wordt de gezondheidszorg daar stilaan toch wat beter en moderner. Tof dat je tussendoor ook aan de dieren denkt. Nog veel moed en geluk! Veel groetjes,

Hilde Curinckx

Weet jullie een ongelooflijk mooi vroedvrouwentrio zijn!
Blijf goed voor elkaar zorgen en...voor elkéén die jullie pad kruist.

Leen

blij nog eens iets van jullie te horen, en dan ook nog goed nieuws. En wat zijn jullie goed bezig zeg, zooo goed bezig !
wij zijn hier echt fier op jou Ilse ( natuurlijk ook op je vriendinnen) Deze ervaringen dragen jullie mee de rest van je leven en kan niemand jullie afnemen. Nog veel moed, geluk en vriendschap, dikke knuffel Leen en co

Fam. Fincken - Corstjens

Nadat vandaag Mali weer in het nieuws was is het fijn jullie verslagen te lezen en te horen dat alles naar jullie zin is in Mali.
Geniet nog van de laatste weken, de leuke momenten, ... en jullie boeleke ;-)

Marleen Steenaerts

Dag Sara
Fijn te lezen dat jullie het goed stellen ondanks de perikelen in Mali. Jullie zijn wel echt heel moedig, flink en lief voor de moeders en de baby's.
Stel het goed en tot binnenkort,
Dikke knuffel
Marleen en alle bib-meisjes

jenny spiessens

Hallo Sara, Ruth en Ilse,
op dit ogenblik zijn jullie met hulp van de ambassade en met veel spijt een stukje vroeger aan de thuisreis moeten beginnen. Jullie verdienden zeker nog enkele ontspannende momenten in Mali maar de onstabiele situatie laat dat helaas niet toe. Belangrijkste, zeker voor jullie ouders, naaste familie en vrienden is dat jullie VEILIG thuiskomen. Vergeet niet dat jullie toch een droom hebben waar gemaakt en fantastisch werk hebben geleverd in moeilijke omstandigheden. Denk met blijheid en fierheid terug aan elk kindje dat van jullie warmte en goede zorgen kreeg, aan elke mama die julie alleen maar dankbaarheid kon schenken met een hoopvolle blik en een warme glimlach. De mensen in Koutienso zullen die lieve, spontane en behulpzame meisjes nooit vergeten en nog lang over jullie praten. Kom veilig thuis meisjes en geniet dan van alle knuffels die hier op jullie wachten...
Lieve groetjes en tot binnenkort,
Jenny

Familie Ruysschaert

Hey Ruth en Sara en Ilse,

Een mooier afscheid was zeker jullie wens en ook onze wens. Maar ja, politieke redenen doorkruisen jullie plannen. Alleszins, jullie hebben een mooi traject afgelegd en heelwat kinderen en moeders een pak vooruit geholpen op hun moeilijke levenspad in Mali. Kijk terug naar de mooie momenten en wie weet komt een nieuwe gelegenheid weldra voorbij. Nu moeten jullie even denken aan de een veilige thuiskomst want ik denk dat iedereen staat te popelen om jullie in hun armen te nemen! Knap gedaan dames!!!

Veerle, Geert, Dries, Sylke en Gitte

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!