Mali bevalt bij ons!

La vraie vie en Afrique

Donderdag 23 februari

Half 5: de wekker loopt af! We maakten ons klaar voor een lange busrit! De nachtwaker van Ann heeft 2 taxi's voor ons geregeld omwille van de bagage. Ruth offerde zich op om alleen in de taxi te gaan zitten en al snel splitsten onze wegen. De taxichauffeurs reden na 2 seconden al een andere kant op. Met een bang hartje hoopten we dat we toch samen aan de bushalte zouden aankomen.

Ruth: de taxichauffeur vroeg de weg aan mij, en ik wist helemaal niet waar we moesten zijn. Hij reed steegjes in waar precies nog nooit iemand geweest was. Er was een muur waar Coullibali opstond, hij dacht dat hij daar moest zijn, maar blijkbaar dus niet. Hij stapte uit en begon de bagage uit te laden. Daarna kwam een vrouw en ze zei 'wat? Coulliballi, neee. Er rijdt geen bus naar Koutienso vandaag.' De taxichaffeur geraakte aan de praat met een paar mannen, die hem waarschijnlijk de weg uitgelegd hebben... Bagage terug ingeladen en verder gereden, op zoek naar de bushalte.

Ook de taxichauffeur van Ilse en Sara wist de weg niet en heeft tot drie keer toe de weg moeten vragen. Op een gegeven moment wou hij omkeren maar dit lukte echter niet zo goed, want de versnellingspook wou niet in achteruit. Waarna hij uitgestapt is en de auto achteruit heeft geduwd. Veel tijd had hij niet om terug in te stappen, want de auto reed vanzelf terug vooruit.

Na deze avontuurlijk taxirit, kwamen we toch alledrie veilig aan!

Om 6uur stonden we klaar met onze bagage aan de bushalte. Waarna we al direct ten huwelijk gevraagd werden. Dit verzoek hebben we vriendelijk toch maar afgewezen. We werden opnieuw aan de Afrikaans mentaliteit blootgesteld, na een hele poos (1u40min) begonnen ze eindelijk met het inladen van de bagage. Tot onze grote verbazing, werden er eerst 2 brommers uiteen gedraaid, om dan als eerste ingeladen te worden. Daarna waren onze valiezen aan de beurt, die direct op het dak gestapeld werden. We konden het niet geloven dat de mensen zoveel bagage zomaar eigenhandig op het dak geladen gekregen. Gelukkig werden ze wel met een net vastgemaakt.

De busrit zelf is wel meegevallen, we hadden erger verwacht. We hebben van het uitzicht genoten. Alleen de muziek viel wat tegen, de buschauffeur zette deze dan nog eens lekker hard. Bij elke tussenstop stapte de lokale bevolking op om dingen te verkopen, bv. water, brood, fruit, frisdrank, cakejes, groene paprika-achtige dingen, groenten die op takken lijken, ...

Onderweg probeerde we de tijd te doden met een spelletje, maar eens we goed begonnen waren, zagen we de groene moskee voor het dispensarium al. We waren al aangekomen in Koutienso!

Ze begonnen onze koffers af te laden en daar stonden we in de middle of nowhere met aan elke vinger een koffer. We probeerden Kathelijne (studente Ergo) te bereiken, maar door het slechte bereik, viel dit wat tegen.

Gelukkig kwam er een man die met de fiets hulp ging halen. Al snel volgde er anderen met fiets, brommer, kruiwagen of gewoon te voet.

We hebben onze koffers op onze kamer gezet.

Na een hapje en een drankje kregen we een rondleiding van Kathelijne doorheen het dispensarium.

We zijn ook even langs Josephine geweest en het lokale schooltje. Josephine is een gepensioneerde vroedvrouw die weeskindjes opvangt. Het was een warm onthaal met vele knuffels, kusjes van de kindjes en daarbij horende frietjes en thee. Deze laatste smaakte, boven alle verwachtingen, redelijk goed.

Na een blik van de plaatselijke leerkracht kregen we elk een Malinese naam: Ruth is Salimata, Sara: Assita en Ilse: Fatoumata en de veelvoorkomende achternaam Coulibally.

Hierna hadden we ons eerste avondmaal bij de zusters, dit bestond uit brood, beleg, choco, confituur en pindakaas.

Daarna hebben we onze koffers uitgepakt en de kast op onze kamer volgestopt.

We hebben ons bed opgemaakt en nog even gedoucht. Ook hebben we het thuisfront op de hoogte gebracht. Dit is echter niet gemakkelijk omdat het bereik in Mali een eigen leven leidt. Na een lange vermoeiende dag kropen we voldaan ons bedje in. Morgen volgt de 1ste dag in de Malinese verloskamer. Spannend!

Vrijdag 24 februari

Met een klein hartje zijn we opgestaan. Vandaag begint het echte werk. Na een rondleiding in het dispensarium namen we de verloskamer onder handen. Het was een heus karwei dat veel tijd in beslag nam. Het resultaat mocht er zijn, het rook er goed en het zag er proper uit. We kregen een goedkeurende blik van zuster Symphorose. Ondertussen kwamen de 1ste 2 vrouwen binnen op de verloskamer. We werden er al direct ingegooid en de eerste onderzoeken volgden. Dit bracht onmiddellijk al enkele verrassingen met zich mee. Het was rustiger als we verwacht hadden, maar het tij keerde snel. De matrone riep ons voor een bevalling en al snel zagen we het hoofde verschijnen. Sara mocht de bevalling zelfstandig uitvoeren en met de hulp van Ilse en Ruth was onze eerste Afrikaanse bevalling een feit. Mama en baby stelden het goed. Dit was een mooie afsluiter van onze 1ste werkdag.

Zaterdag 25 februari

Na het ontbijt hebben we een bus genomen richting Ségou. Hier moesten we gelukkig niet lang op wachten en na 2 uurtjes bereikten we onze bestemming. Na even gerust te hebben, hebben we ons geïnstalleerd aan het zwembad. Een frisse duik, daar hebben we naar uitgekeken! Daarna hebben we om de beurt contact op genomen met het thuisfront en dit heeft ons wel goed gedaan. Ons avondmaal hebben we gegeten bij Katrien, een Belgische vrouw die getrouwd is met een Malinees. We waren redelijk moe en kropen daarom op tijd in ons bedje.

Zondag 26 februari

We hebben lekker ontbijten in de tuin van hotel l'Auberge, hier hebben we overnacht. In de straat voor het hotel staan veel kraampjes met leuke dingetjes (maskers, kettingen, doeken, messen, sleutelhangers, ...). We lieten ons hierdoor snel verleiden. We maakten al snel kennis met de Afrikaanse manier van verkopen. Aan toubabs (blanken) wordt altijd een hogere prijs gevraagd maar we probeerden hier niet te snel aan toe te geven. We moeten nog wennen aan het afdingen van prijzen, maar we vinden dat we het al vrij goed hebben gedaan. We kregen ook enkele tips van de andere studenten die hier al een paar weken verblijven. Aan het mooie zwembad konden we niet weerstaan en hebben nog een laatste frisse duik genomen vooraleer we terugkeren naar Koutienso. Vanaf morgen begint onze 1ste stageweek en zullen we ook al onze eerste nachten draaien.

Link naar de foto's:

https://picasaweb.google.com/116469478580181013615/VertrekNaarKoutienso1eDagInKoutiensoSegouEind1eWeek?authuser=0&feat=directlink

Warme groetjes uit Mali!

Sara, Ruth en Ilse.

Reacties

Reacties

Michel Lathouwers

Proficiat Dames gij zijt alle drie goed bezig, doe zo verder
en de vele groetjes van uit Diepenbeek.
van mij en fina, maria eveline en jozef

Leen Scheymans

Hey fatoumata,
ik had vandaag me-time met mijn tante en nichten van Maaseik, zij vroegen onmiddellijk naar jou omdat zij de mama van je vriendinneke kennen. Wij hebben dan samen foto's gekeken en gelezen. Klinkt allemaal heel spannend, en ik moet toegeven ik ben ook wel een beetje jaloers, vroeger droomde ik daar ook van maar tja is er nooit van gekomen en nu zie ik het niet meer zo zitten. De leeftijd zeker:-) Weekend Ardennen is ook geregeld, een super mooi huis. Amuseer je , geniet ten volle, doe maar veel ervaring op en tot binnenkort. Knuffel Leen en Co

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!